De Leernetwerken van SAMEN ontplooien verschillende activiteiten om te werken aan hun ambities, zo ook het Leernetwerk Normaliseren. Met het Leernetwerk hebben ze een visie op normaliseren ontwikkeld die de basis vormt voor de workshop die ze over normaliseren hebben gegeven bij De Haagse Hogeschool en JONG doet mee!.
Samen normaliseren
Bij de Leernetwerken van SAMEN zijn verschillende perspectieven betrokken, zo ook bij het Leernetwerk Normaliseren, getrokken door De Haagse Hogeschool. Bij dit Leernetwerk zijn dat: gemeenteambtenaren, ervaringsdeskundige jongeren, ouders met ervaring met kinderen in de jeugdhulp, docenten en lectoren van hogescholen, onderzoekers en praktijkprofessionals zoals hulpverleners. “Ervaringsdeskundige jongeren hebben waardevolle verhalen en ideeën voor beleidsmedewerkers en jeugdhulp professionals en andersom geldt dit ook. Wij werken gelijkwaardig samen en we willen anderen inspireren dat ook te doen door elkaar te ontmoeten en in gesprek te gaan”, vertelt Tamara Bos, een van de Leernetwerktrekkers.
Tamara Bos is docent onderzoeker Sociaal Werk Jeugd op De Haagse Hogeschool. Ook is zij trekker van het Leernetwerk Normaliseren.
Ryan Meijer is als ervaringsdeskundige jongere deelnemer van het Leernetwerk Normaliseren, voorzitter van JONG doet mee! en student Social Work aan de Haagse Hogeschool.
Ambitie Leernetwerk Normaliseren
In het Leernetwerk Normaliseren werken zij aan de ambitie:
We komen tot een visie op en een lexicon voor het praten over het normale leven en gaan deze gebruiken
Daarvoor hebben de deelnemers van het Leernetwerk al een visie Normaliseren opgesteld (kijk hier voor de totstandkoming). Maar ze doen nog meer om anderen te inspireren. Zo heeft het Leernetwerk workshops gegeven voor eerstejaars studenten Social Work aan De Haagse Hogeschool en aan JONG Doet mee!.
Workshops normaliseren
In die workshops zijn de uitgangspunten uit de visie gedeeld, zoals:
- ouders en jongeren serieus nemen bij aanmelding voor (formele) jeugdhulp
- ouders en jeugdigen aanmoedigen om bespreekbaar te maken waar zij tegenaan lopen en eventueel om hulp te vragen
- vallen en opstaan hoort bij het leven
Daarna is met de deelnemers met aanwezigen van gedachten gewisseld over wat de uitgangspunten betekenen. Wordt het herkend? Wat doen of willen de deelnemers gaan doen met deze uitgangspunten? Wat is hierbij nodig?
Over het geven van de workshop op De Haagse Hogeschool vertelt Ryan, student Social Work aan diezelfde hogeschool en Leernetwerkdeelnemer. Hij gaf de workshop tijdens de verrijkingsweek. “Het viel mij op dat de opkomst hoog was. Dat terwijl normaliseren een moeilijk grijpbaar iets is”, aldus Ryan.
Wat is normaal?
Want wat is normaal en wat verstaan we daaronder? Dit werd met deelnemers van de workshop besproken naar aanleiding van een casus. In groepen werd gewerkt aan de vraag: wat is er voor de jeugdige en diens ouders nodig om zo normaal mogelijk mee te blijven doen?
Ook werd informatie over de groei in het aantal jongeren dat met depressies kampt gedeeld. Hoe kijken we daar vanuit normaliseren naar? “Tijdens de workshop was sprake van een open dialoog, wat mij betreft belangrijk om normaliseren te kunnen implementeren in het onderwijs,” vertelt Ryan. “Normaliseren maakt nu nog geen onderdeel uit van de opleiding. Daar willen we verandering in aanbrengen door vanuit ons Leernetwerk een onderwijsmodule Normaliseren te ontwikkelen.”
Normaliseren is niet problematiseren
Ryan zelf ontving van de aanwezige studenten verschillende vragen over wat voor hem ingewikkeld is geweest. Voor hem was dat zijn late diagnostisering en de problematisering die hij daarbij tegenkomt. Zijn eigen doel met deze workshop is dan ook om diverse betrokkenen bij jeugdhulp te laten zien dat niet alles geproblematiseerd hoeft te worden.
Perfect
“We zijn teveel gericht op perfectie en dat is een probleem.” Ryan vertelt dat dit ertoe leidt dat een (te) groot beroep wordt gedaan op de zorg voor jeugd. “Ik wil horen hoe professionals en jongeren dat ervaren en ook hoe we het willen zien zodat we daar samen naartoe kunnen werken.”
Leefwerelden
“De verrassing zit er voor mij continu in hoe mooi het is om dat gesprek vanuit verschillende perspectieven te voeren. Er wordt echt naar elkaar geluisterd waardoor meer begrip en inzicht ontstaat voor de belevingswereld van de ander,” vertelt Tamara. Zij ziet dat je op deze manier verder kunt komen met elkaar.
Rol van de maatschappij
Zowel Ryan als Tamara vertellen dat in het gesprek over normaliseren vrijwel altijd de maatschappelijke context aan bod komt. Dus wat is de rol van de prestatiedruk? Hoe doen we hier als maatschappij iets aan? “We zijn ons ervan bewust dat we dat gesprek als samenleving ook moeten voeren,” zegt Tamara. “Wel is het belangrijk wij hierbij allemaal onze eigen verantwoordelijkheid blijven nemen: wat kan IK anders doen?”
Kostenbesparing kan volgens Tamara en Ryan geen uitgangspunt voor normaliseren zijn, want dan gaat het niet werken. “Kwaliteit van de steun aan jeugdigen en ouders bij het opgroeien en opvoeden moet het uitgangspunt vormen.”
Verder normaliseren
Om te voorkomen dat zware hulp nodig is, heeft JONG doet mee! een signalenkaart gemaakt vroeg te signaleren of jongeren hulp nodig hebben. Ook hebben ze een document gemaakt met een set basisafspraken over hoe je als jongere en hulpverlener met elkaar omgaat.
Meer informatie en contact
Meer weten of ook een workshop organiseren met de deelnemers en trekkers van het Leernetwerk Normaliseren? Neem contact op met Leernetwerktrekker Tamara Bos. Of bekijk de pagina van het Leernetwerk Normaliseren.
Of neem eens contact op met JONG doet mee! of ExpEx.