Binnen het ZonMw-project Effectiviteit van de GIZ-methodiek, het Gezamenlijk Inschatten van Zorgbehoeften, in de Jeugdgezondheidszorg (JGZ) bij ouders van kinderen 0-12 jaar is de effectiviteit van de GIZ onderzocht. Aan het onderzoek deden JGZ-organisaties mee die wel met de GIZ-methodiek werkten (JGZ Zuid-Holland West en GGD Hollands Midden) en die er nog niet mee werkten (GGD Hart voor Brabant). Per groep is gekeken in hoeverre ouders en professionals het eens zijn over de zorgbehoeften. Deze groepen, het wel of niet gebruiken van de GIZ-methodiek, zijn daarin met elkaar vergeleken. Ook waren we benieuwd naar verschillen in ervaringen van ouders met gezamenlijke besluitvorming, in hun motivatie om aan de slag te gaan met vervolgacties en in hun zorgbehoeften na vier maanden. In het project werkten samen, het LUMC, TNO, JGZ Zuid-Holland West, GGD Hart voor Brabant en de GGD Hollands Midden.

Onderzoeksvragen

Vraag die dit project wilde beantwoorden:

Hoe effectief is de methodiek Gezamenlijk Inschatten van Zorgbehoeften (GIZ) bij ouders met kinderen tussen 0 en 12 jaar die gebruik maken van de jeugdgezondheidszorg?

Meer weten?

Neem contact op met onze contactpersoon.

Activiteiten en methoden

Methode: Gedurende een niet-gerandomiseerd gecontroleerd onderzoek, vulden 734 ouders van 0-12 jarigen die de JGZ bezochten en hun JGZ professional na afloop van het gesprek een vragenlijst in. Bij 525 hiervan was met de GIZ gewerkt en bij 209 werd het JGZ contactmoment zonder de GIZ uitgevoerd.

Resultaten: Multilevel analyses toonden dat in vergelijking met de vergelijkingsgroep in de GIZ groep zorgen van ouders vooral over opvoeding en de omgeving vaker werden besproken als ouders daar ook behoefte aan hadden.

Na het gesprek rapporteerden ouders minder zorgen. JGZ professionals rapporteerden ook minder zorgen over de ontwikkeling van het kind, maar meer zorgen over de opvoeding en omgeving. De GIZ was significant geassocieerd met een hogere overeenstemming tussen ouder en JGZ professional ten aanzien van de ontwikkeling van het kind. Ouder en JGZ professional waren het twee keer zo vaak eens of er wel of niet een advies of informatie gegeven was.

De motivatie om vervolgacties op te volgen verschilde niet tussen de GIZ groep en de vergelijkingsgroep. Tot slot was in de GIZ groep de tevredenheid van ouders over het gesprek hoger, vooral over wat er besproken is.

Conclusie: De JGZ heeft een belangrijke rol in het vroegtijdig signaleren van zorgbehoeften bij kinderen en ouders, in het bieden van informatie en advies en het toeleiden naar ondersteuning. Het gebruik van de GIZ binnen de JGZ heeft positieve effecten op het bespreekbaar maken van ouderlijke zorgen, op overeenstemming tussen ouders en JGZ professionals over de krachten en zorgen en gewenste vervolgstappen en op de tevredenheid met samen beslissen.

Beoogde doelgroepen: Het effect onderzoek is uitgevoerd onder jeugdartsen en jeugdverpleegkundigen bij ouders met kinderen van 0-12 jaar. De GIZ is voor een bredere doelgroep inzetbaar, in de JGZ bij kinderen en jongeren en in de gemeentelijke jeugdhulpteams.

Nader onderzoek naar de effectiviteit van de GIZ in deze specifieke situaties is een wenselijke vervolgstap. De GIZ wordt door vele professionals dagelijks ingezet en het is daarom van belang om te onderbouwen of deze inzet terecht is. Het zichtbaar maken van de effecten van het gebruik van de GIZ draagt bij aan de motivatie van professionals om de GIZ te gebruiken en te blijven inzetten.