Liesbeth Zuidema is een van de coördinatoren ‘samenwerken met gemeenten’. Zij is dat voor de regio Haaglanden. Ik, Rosanne Gonçalves-Prins, spreek haar in het stadhuis van Den Haag – ook wel bekend als het IJspaleis.
Strateeg Sociaal Domein
Het stadhuis van Den Haag is – wanneer ze niet thuiswerkt – de werkplek van Liesbeth. Ze werkt voor gemeente Den Haag als Strateeg Sociaal Domein. Dit is een relatief nieuwe functie waarin ze onderdeel uitmaakt van de werkplaats Strategie, Kennis en Innovatie van de dienst Onderwijs, Cultuur en Welzijn. Doel is om bij het bepalen van beleid, ook oog te hebben voor de samenhang en de lange termijn.
Oog voor samenhang en lange termijn
Iets wat, zeker voor een grotere gemeente, een uitdaging is. “Dat willen we doorbreken door domein overstijgend met elkaar samen te werken. Veel vraagstukken raken ook aan andere diensten van de gemeente,” aldus Liesbeth.
Door een strategische verkenning te doen van sociaal-maatschappelijke vraagstukken, huidige trends en verwachte ontwikkelingen, die te analyseren en met experts en wetenschappers te spreken, worden koers en focus bepaald. “Erg leuk om te doen en zo heb ik ook Rob Gilsing (boegbeeld) al gesproken voordat ik bij SAMEN kwam.”
Van kunsthistoricus…

Kartuizermonnik Jan Vos – Jan van Eyck
Een vrij nieuwe functie dus, die je niet direct bij Liesbeth zou verwachten. Althans, als je de eerste helft van haar huidige loopbaan bekijkt. Zo is Liesbeth van huis uit kunsthistoricus. Ze heeft een fascinatie voor de Vlaamse Primitieven zoals Jan van Eyck en Rogier van der Weyden. De Vlaamse Primitieven was een groep kunstschilders die actief was in de 15de en 16de eeuw.
Deze fascinatie leidde tot het promotieonderzoek van Liesbeth waarin ze onderzocht wat de functie van kunst is bij de meditatie van de Kartuizer monniken. Dit is een strenge kloosterorde waarvan de monniken leven als kluizenaars. Zij mediteren en bidden om een verlichtingstoestand te bereiken en daarbij spelen met name beelden uit de bijbel (het leven van Jezus) een rol.
Na haar promotie wilde Liesbeth conservator worden, wat erg lastig is in Nederland omdat er meer kunsthistorici zijn die die functie ambiëren dan dat er plekken zijn. Zo is ze via Jakobien Groeneveld, tot voor kort wethouder Jeugd bij gemeente Zoetermeer, bij de gemeente Alphen aan den Rijn terecht gekomen.
…tot beleidsmedewerker
Na een jaar stroomde Liesbeth door naar de beleidsafdeling Maatschappelijke Ontwikkeling waar ze zich breed ontwikkelde; van sport tot cultuur, Wmo, jeugd, huiselijk geweld, etc. In 2016 maakte ze de overstap naar gemeente Den Haag waar ze begint als beleidsmedewerker en doorstroomt naar haar huidige functie.
Naast dat ze zich bij de werkplaats Strategie, Kennis en Innovatie richt op de lange termijn, werkt ze daar met collega’s ook domeinoverstijgend samen.
De plus van SAMEN
De toegevoegde waarde van de Werkplaats SAMEN zit er volgens Liesbeth vooral in dat je vanuit beleid, praktijk, onderwijs, onderzoek en gezinnen samenwerkt en zo van elkaar leert. Tegelijkertijd is de werkdruk hoog wat maakt dat dit onder spanning staat.
Dit terwijl het belangrijk is van elkaar te leren en samen een lerende gemeenschap te vormen. “Het is interessant om van elkaar te horen welke vraagstukken we hebben.”
Ook als gemeenten onderling. Als voorbeeld haalt Liesbeth de eerste bijeenkomst van SAMEN aan die ze bijwoont, georganiseerd door het Leernetwerk Normaliseren. 23 maart jl. kwamen gemeenten en leernetwerken samen om te kijken hoe we met onze leernetwerken meer van betekenis kunnen zijn voor gemeenten uit onze regio (voor meer over deze bijeenkomst: SAMENwerken Leernetwerken & gemeenten).
Mismatch in het gebruik van jeugdhulp
“Rob Gilsing constateert een mismatch in het gebruik van jeugdhulp. Juist in de wijken waar je dat niet zou verwachten, is sprake van een hoog gebruik en andersom. Dat intrigeert me, het raakt ook aan de grote verschillen die je in Den Haag als gesegregeerde stad ziet. Het brengt me ook bij de vraag hoe we dat beter kunnen doen, vooral bij de moeilijk bereikbare groepen.”
Volgens Liesbeth wordt deze spanning steeds beter zichtbaar, mensen die het gevoel hebben dat ze geen zeggenschap hebben en dat veel voor hen wordt bepaald. “Als samenleving hebben we hierin te maken met een heel groot vraagstuk. Dat zie je dus ook terug in de jeugdhulp.”
Liesbeth zou het mooi vinden als ze als coördinator samenwerken met gemeenten in Haaglanden daarin iets, al is het maar klein, kan betekenen.
Heb je vragen voor Liesbeth? Neem contact met haar op!