Interview met kwartiermaker Leernetwerk in oprichting Kind en complexe ouderrelatie

Mariska Klein Velderman, onderzoeker bij TNO, is voor het eerste kwartaal van 2022 aangesteld als kwartiermaker voor het Leernetwerk in oprichting Kind en complexe ouderrelatie. Een goede aanleiding voor een gesprek.

Aanleiding Leernetwerk Kind en complexe ouderrelatie in oprichting

Eind 2021 liep het landelijke programma Scheiden zonder Schade, een initiatief van de ministeries van Justitie & Veiligheid en Volksgezondheid, Welzijn & Sport, de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en de Rechtspraak en af. Binnen dit programma gericht op het voorkomen van schade bij scheiding, waren twee regiolabs, een in Oost-Brabant en een in Den Haag. Binnen regiolab Den Haag werd een zodanige meerwaarde ervaren, dat de wens ontstond een vervolg te organiseren.

Mariska onderzoekt daarvoor binnen onze regio de mogelijkheden in de vorm van een nieuw Leernetwerk. De bedoeling is daarbij voort te bouwen op bestaande infrastructuren zoals die van SAMEN en bestaande groepen te verbinden. Binnen deze opdracht kijkt Mariska naar de behoeften en mogelijkheden die er zijn binnen onze regio aan een Leernetwerk Kind en complexe ouderrelatie.

Doel opdracht als kwartiermaker

Doel is in dit eerste kwartaal te komen tot een strategische agenda voor het Leernetwerk, voortvloeiend uit een analyse van de gesprekken die Mariska als kwartiermaker voert met relevante partijen. Daarbij gaat het in eerste instantie om onze regio, tegelijkertijd is het ook de wens informatie op te leveren over het oprichten van eenzelfde Leernetwerk in andere regio’s. “Dus wat zijn de randvoorwaarden, wie moeten betrokken worden?”

Wie worden betrokken

Uiteraard dienen binnen het Leernetwerk de verschillende perspectieven te worden vertegenwoordigd. Binnen SAMEN zijn dat gemeenten, gezinnen, onderzoekers, (toekomstig) praktijkprofessionals en docenten. Voor dit Leernetwerk kan daarbij gedacht worden aan het juridisch veld zoals de rechtspraak, advocatuur en mediators en de hulpverlening aan ouders en kinderen. “Daarover gaan we met elkaar het gesprek aan.”

Want niet alleen deze disciplines kunnen een rol hebben bij een scheiding. “Bij sommige thema’s is het heel duidelijk welke partijen daarin een rol hebben, dat is bij het thema scheiding anders. Het is veelal een juridisch maar ook een emotioneel vraagstuk en is tegelijkertijd van invloed op allerlei praktische zaken zoals huisvesting en de financiën”, aldus Mariska. Op dit moment is nog onduidelijk welke partijen daadwerkelijk onderdeel uit zullen maken van het Leernetwerk. Sommige aspecten die spelen bij een scheiding, zoals huisvesting en financiën, kunnen bijvoorbeeld ook input vormen voor bepaalde bijeenkomsten.

Mariska kennen we van

Vanuit SAMEN kun je Mariska kennen van verschillende onderzoeken binnen de JGZ. Ook organiseerde ze in 2018 het symposium Scheiding en het jonge kind. Van huis uit is Mariska gezinspedagoog en is daarna verder opgeleid in het doen van onderzoek. Het thema in haar werk is gezinsrelaties. “Wat gebeurt er en wat moet je doen als die relaties onder druk komen te staan?”

Zo heeft ze onderzoek gedaan naar internationale adoptie; de relaties met biologische ouders worden verbroken en tegelijkertijd ontstaan er nieuwe met de adoptieouders. Ook het promotieonderzoek van Mariska draaide om gezinsrelaties; hoe kun je met een video-interventie de moeder-kindrelatie versterken, ook wanneer moeder zelf een verstoorde gehechtheidsrepresentatie heeft? Kun je zo de vicieuze cirkel van onveilige gehechtheid doorbreken?

Interventies bij scheiden

Bij TNO trekt Mariska de kennislijn over weerbare jeugd en ouderschap. Hoe kun je kinderen ondersteunen bij ingrijpende gebeurtenissen en wat is er nodig aan ondersteuning voor ouders? Scheiding is daarbinnen inmiddels 15 jaar een belangrijk thema. In dat kader heeft Mariska in samenwerking met vertegenwoordigers uit onderwijs, praktijk, onderzoek, gezinnen en beleid de preventieve programma’s Stoere Schildpadden en Dappere Dino’s ontwikkeld, onderbouwd en onderzocht (naar de website).

Meer recentelijk heeft ze daaraan de ScheidingsATLAS toegevoegd. Hoe kun je ouders voorbereiden op de complexe situatie die ontstaat na een scheiding? Wat betekent het voor de ouder zelf en de kinderen? Wat kun je als ouder doen in de communicatie en in de opvoeding van kinderen? Hoe geef je samen met je ex-partner opnieuw vorm aan het ouderschap?

“We weten steeds meer over de risico’s voor kinderen in geval van complexe ouderrelaties, zoals bij destructief conflict tussen ouders. Tegelijkertijd werkt een goede band van het kind met beide ouders juist beschermend. Uitdagingen voor het Leernetwerk kunnen bijvoorbeeld zitten in de vraag hoe je ervoor zorgt dat kinderen in geval van complexe ouderrelaties op een veilige manier contact houden met beide ouders. En hoe worden kansen voor welzijn, functioneren en ontwikkeling van betrokken kinderen versterkt? Of wat is ervoor nodig om constructief contact tussen ouders te bevorderen?”

Meer informatie en bijdragen

Heb je vragen voor Mariska en/ of zie je mogelijkheden aan het Leernetwerk bij te dragen? Neem contact met haar op: mariska.kleinvelderman@tno.nl

 

Arie Opstelten neemt afscheid als regiocoördinator

Arie OpsteltenIk, Rosanne, interview Arie Opstelten op 3 november 2021. Aanleiding is zijn vertrek als regiocoördinator. We wisten toen nog niet wanneer dat afscheid zou plaatsvinden, alleen dat het eraan kwam, was zeker. En dat moment is nu. In aanloop op zijn pensioen in 2022 draagt hij zijn taken voor SAMEN over aan Liesbeth Zuidema (gemeente Den Haag). Zij stelt zich later voor aan SAMEN.

 

Gemeenten en SAMEN

Bij SAMEN heeft Arie sinds eind 2018 gewerkt aan het verduidelijken en verankeren van de rol van gemeenten bij kennisontwikkeling en -toepassing. “Ik heb daar echt een beweging in gezien, de afgelopen jaren, blijkend uit dat de drie grotere gemeenten in de regio’s gezamenlijk verantwoordelijkheid hebben willen nemen.” Hiermee zijn gemeenten steviger verbonden geraakt aan SAMEN. “Die rol van gemeenten kan nog sterker, als een steviger partner. Een die opvattingen heeft over het wat, waarom en wat te doen met het leren.”

Kennisontwikkeling en leren

In de kern gaat het er bij SAMEN om dat je verschillende expertises samenbrengt. Hoe je dat bestuurlijk georganiseerd hebt, is daarbij niet zo belangrijk volgens Arie. De verschillende disciplines verbind je rondom wat je wilt weten. “De klant kan daarbij niet ontbreken. Dat is allemachtig lastig, maar noodzakelijk voor een optimaal resultaat.”

Daarbij zijn kennisontwikkeling en leren op de gemeentelijke agenda gekomen, ook noemt hij het positief dat leren en kennis ontwikkelen prominente thema’s zijn op de landelijke hervormingsagenda voor de komende zes jaar. “Daarin is de samenwerking met BOPOG (Beleid, Onderwijs, Praktijk, Onderzoek en Gezinnen, red.) van meerwaarde, dat heb ik echt ontdekt in mijn periode bij SAMEN.” Alleen heb je zicht op een klein stukje van de werkelijkheid. In gezamenlijkheid heb je meer zicht en kun je op de lange termijn renderen volgens Arie.

Wat wens je SAMEN

Arie hoopt dat de regionale infrastructuur voor kennisontwikkeling in belangrijkheid toeneemt. “Dat gun ik de werkplaatsen, dat het belang van hun producten en resultaten groter wordt.” In de regionale infrastructuur ziet Arie meerwaarde voor alle partijen. Als voorbeeld noemt hij het inzicht in hoe bestuurlijk Nederland werkt voor kennisinstituten. “Dat partijen dat willen zien en dragen, dat vraagt investeringen.”

Daarnaast hoopt Arie dat we het simpel kunnen houden. Hiermee bedoelt hij dat we ons niet verliezen in de bestuurlijke complexiteit maar dat we blijven focussen op waar het om gaat: de jeugd. Een deel van die gemeentelijke complexiteit is weggenomen doordat de drie kerngemeenten van de regio van SAMEN de financiering namens de gemeenten coördineren. Hiermee vermijden we een hoop drukte en organiseren we door een vertegenwoordigende rol de nodige eenvoud.

Dit is volgens Arie een valkuil voor samenwerkingsverbanden zoals SAMEN: meer discussie over organisatie en belang dan over het primaire doel. Door elkaar meer te vertrouwen en je te laten vertegenwoordigen, kan de structuur simpel blijven.” Leg uit wat de bedoeling is van SAMEN in plaats van uit te leggen hoe het werkt. Dat hoeven maar een paar mensen te weten. “Belangrijker is dat iedereen weet waar we het voor doen en of we dat halen.”

En “natuurlijk” wenst Arie SAMEN veel mooie onderzoeken met maatschappelijk relevantie waar jeugdigen en hun gezinnen beter van worden.

 

Leeratelier ‘Hoe signaleer je armoede bij kinderen’

De Werkplaats Sociaal Domein Den Haag & Leiden organiseert 8 februari het online leeratelier ‘Hoe signaleer je armoede bij kinderen’. Deze bijeenkomst gaat over het signaleren van armoede bij kinderen in kwetsbare gezinnen in de regio Leiden & Den Haag.

Het leeratelier is bedoeld voor gemeenteambtenaren, hulpverleners, docenten, studenten, cliënten, vrijwilligers, managers, ervaringsdeskundigen en onderzoekers die zich bezighouden met armoede en schuldhulpverlening. De bijeenkomst vindt online plaats op dinsdag 8 februari, 15-17 uur.

Voor meer informatie en om je aan te melden ga je naar de website van Hogeschool Leiden: Meer info en aanmelden.

Op de digitale zeepkist bij LNW Kwetsbare Gezinnen

Uit het onderzoek dat het leernetwerk Kwetsbare Gezinnen heeft uitgevoerd naar de vragen ‘Wat is kwetsbaarheid en hoe vinden we kwetsbare gezinnen?’ en ‘Hoe bouwen we aan een relatie met kwetsbare gezinnen?’ zijn een zestal aanbevelingen naar voren gekomen (zie factsheet). Met deze aanbevelingen in de hand willen we iedereen uitnodigen ideeën en plannen voor verandering in/ verbetering van de hulp aan kwetsbare gezinnen kort (5 minuten) te presenteren ‘op de digitale zeepkist’ van het leernetwerk.

Wanneer Woensdag 15 december
Tijd 13.00-15.00 uur
Waar Online, link ontvang je na aanmelding
Voor iedereen die ervaring heeft of interesse voor het onderwerp Kwetsbare Gezinnen in het kader van de zorg voor jeugd
Aanmelden Mail info@werkplaatssamen.nl

We praten verder over buffers, veerkracht en de rol van omgevingsfactoren op kwetsbare gezinnen. Meer over het leernetwerk lees je op onze pagina LNW Kwetsbare Gezinnen.

Meer over alle activiteiten van SAMEN binnen dit thema lees en zie je bij Ontwikkellijn Kwetsbare Gezinnen.

 

Vacature Senior Onderzoeker Jeugdhulp in Transformatie bij de Haagse Hogeschool

Bij de Haagse Hogeschool – lectoraat Jeugdhulp in Transformatie – zijn ze op zoek naar een Senior Onderzoeker. Dus heb jij ervaring met praktijkgericht onderzoek naar vraagstukken in de jeugdhulp en het sociale domein? Wil je onderdeel worden van een lectoraat samen met het werkveld praktijkgericht onderzoek verricht naar jeugdhulp en alles wat daarmee samenhangt? Lees dan verder op de website van de Haagse Hogeschool. Solliciteren kan tot 12 december a.s.

 

 

Ruth Spijkerboer over haar rol als vertrekkend trekker Leernetwerk Kwetsbare Gezinnen

Ruth Spijkerboer, Hogeschool Leiden, gaat onderzoeken welke bijdrage moreel beraad kan leveren aan versterking van cliëntregie en cliëntparticipatie in de jeugdzorg. In een moreel beraad bespreken deelnemers gestructureerd een ethische kwestie in hun werk. Voor dit onderzoek heeft Ruth een postdoc beurs toegekend gekregen.

Dit betekent dat Ruth afscheid van ons neemt als Leernetwerktrekker van het leernetwerk Kwetsbare Gezinnen. Hoe heeft ze die rol ervaren en wat neemt ze daarvan mee? We spraken haar hierover.

Het leernetwerk Kwetsbare Gezinnen

Leernetwerktrekker Ruth Spijkerboer

Het leernetwerk is gestart in de periode dat we alleen online bij elkaar konden komen. Dat was schakelen en vroeg een bijzondere benadering volgens Ruth. Zo heeft zij met iedereen die wilde deelnemen aan het leernetwerk in de eerste periode aparte afspraken gemaakt om te vragen naar hun motivatie beweegredenen en verwachtingen. “Dat waren hele leuke, waardevolle gesprekken. Ik ben erg onder de indruk van iedereen, deelnemers aan het leernetwerk zijn enorm gedreven.”

Toch was het de eerste periode ook voor Ruth zelf zoeken naar hoe ze haar rol als trekker in ging vullen. Een deel van de inhoud van het leernetwerk ligt vast in de aanvraag maar het leernetwerk bepaalt die invulling ook zelf. Daarin heeft Ruth geprobeerd een (midden)weg te vinden.

Luisteren

In het project Samen-werken, Samen-leren heeft Ruth ervaren dat wij onvoldoende weten wat cliënten willen. “We spreken graag van eigen regie, maar ondertussen blijft dat lastig.” Daarom is het erg goed dat in het leernetwerk Kwetsbare Gezinnen twee ExpEx en een ouder in de kern deelnemen. Zij brengen belangrijke informatie en ervaringen in.

Mensen die in de zorg voor jeugd aan de slag gaan, worden daar minimaal vier jaar voor opgeleid. Wanneer je begint als praktijkprofessional, heb je daardoor veel in structuren leren denken. Dit kan het tijd nemen voor goed luisteren in de weg zitten. “En dat is gek”, aldus Ruth. “We spreken met grote begrippen als ‘veiligheid’, ‘participatie’ en ‘eigen regie’, maar wat bedoelen we daar nou mee? het blijkt dat we allemaal vanuit onze eigen achtergrond verschillende betekenissen geven aan die begrippen.”

Omdat allen, cliënten en professionals, deze begrippen anders interpreteren en invullen in specifieke situaties, kunnen fricties ontstaan over wat gedaan moet worden of over wie welke verantwoordelijkheid moet nemen. Het is daarom erg belangrijk naar elkaar te luisteren, niet in de laatste plaats naar de cliënten zelf. Vandaar dat Ruth blijft benadrukken hoe belangrijk het is om te luisteren naar cliënten en echt met hen in contact te komen.

Luisterpraktijk en luisterabstractie

Tegelijkertijd blijkt ook weer in het leernetwerk hoe moeilijk het is om het echte contact aan te gaan. Dit door de complexiteit van jeugdzorg en het ontbreken van ruimte zonder terughoudendheid met elkaar te praten over wat het goede is om te doen. Hoe we professionals moeten faciliteren in het goed doen van hun werk, is ontzettend ingewikkeld. De kwaliteit moet gewaarborgd worden en dat zit vooral deels in de context, en deels in het gesprek dat gevoerd wordt over wat het goede is om te doen wanneer die context niet voldoende duidelijk maakt wat je moet doen in een concrete situatie. De context, wetten en methodische richtlijnen, maken duidelijk wat het goede is om te doen volgens de overeengekomen professionele standaard. Daarbij, of misschien wel allereerst, is het heel belangrijk om goed te luisteren naar wat cliënten zelf zeggen, om zo goed te begrijpen wat ze bedoelen en samen het gesprek aan te kunnen gaan over wat het goede is om te doen.

“Ik ben uit op het verzamelen van verhalen, van cliënten en in de wetenschap.” Ruth is daarbij vooral geïnteresseerd in de verhouding tussen die verhalen en de abstractie. “Dus als ik iets wil zeggen als wetenschapper, moet ik dat doen op een manier waarop de cliënt er iets mee kan.”

Georganiseerd luisteren

Voor het leernetwerk Kwetsbare Gezinnen betekent dit dat je goed moet kijken hoe je het verder gaat organiseren en wel op zo’n manier dat we moeten samenwerken. En niet alleen op het bepalen van onderwerpen maar structureel. Ook moet het leernetwerk een plek zijn waar het leren van en met elkaar een centrale plek inneemt.

Vandaar dat Ruth denkt dat het goed is om het leren in de organisatiestructuur van het leernetwerk op te nemen zodat dit aspect niet te vrijblijvend is. Bijvoorbeeld door daarbij een keuze te maken voor een werkvorm waarin we het beter leren van elkaar faciliteren, denk daarbij aan intervisie of moreel beraad.

Binnen de leernetwerken van SAMEN is een grote mate van goodwill, heeft Ruth ervaren. De kunst is die om te zetten naar continuïteit in de kwaliteit, dat is volgens Ruth de stap die we na één jaar van elkaar leren kennen moeten zetten. En blijven luisteren.

De uitdaging aangaan

“Misschien heb ik mijn werk gemaakt van dat wat ik het moeilijkst vind: luisteren. Ik ben daar bewust mee bezig en ik vind het heel lastig. Ik ben dan ook ontzettend blij dat ik zo bezig ben met die uitdaging, in welke rol dan ook.”

Lees meer over het onderzoek van Ruth naar de bijdrage die moreel beraad kan leveren aan de cliëntregie in de jeugdzorg op de website van Hogeschool Leiden: Onderzoek naar bijdrage Moreel Beraad aan het omgaan met morele dilemma’s rond cliëntregie | Nieuws (hsleiden.nl)

 

Professionele moed: Wat is het en hoe toon je het?

Experts binnen de jeugdzorg en het sociaal domein krijgen dagelijks te maken met niet-alledaagse problemen. Zij zijn de aangewezen personen om op te treden bij bijvoorbeeld huiselijk geweld of schuldproblemen. Daarvoor is moed en doorzettingsvermogen nodig. Tijdens het congres ‘Professionele moed’ op 16 november 2021 verkenden deze professionals samen met studenten, docenten, ervaringsdeskundigen, wetenschappers en beleidsmedewerkers het thema Professionele Moed in de jeugdzorg en het sociaal domein. Wat is het en wat heb je nodig om het te tonen?

Wat heb je nodig om professionele moed te tonen?

Het was een zinvol congres met betrokken professionals die een bijdrage willen leveren aan het versterken van de samenhang tussen het sociaal domein en de jeugdhulp. Het congres begon met een tweegesprek tussen Chris Kuiper en Suzan van der Pas, lectoren van Hogeschool Leiden en boegbeelden van Leernetwerk Kwetsbare Gezinnen (Werkplaats SAMEN) en de Werkplaats Sociaal Domein Den Haag-Leiden. Zij interviewden elkaar over de betekenis van professionele moed in deze tijd in de jeugdhulp en het sociaal domein. De vraag die ze hierbij stelden was: wat heb je nodig om professionele moed te tonen?

Vervolgens nam Jet Bussemaker, hoogleraar Wetenschap, beleid en maatschappelijke impact, in het bijzonder in de zorg aan de Universiteit Leiden en ook voorzitter van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving, het woord. Zij vertelde de deelnemers haar ervaringen over het tonen van professionele moed op het niveau van het management. Jet wees daarbij op veerkrachtig organiseren bij een crisis en van lineair naar adaptief sturen.

Om het plenaire deel terug te kijken ga je naar de website van Hogeschool Leiden.

Workshops congres Professionele Moed

Tijdens de interactieve workshops werden goede praktijkvoorbeelden, inzichten en praktische vaardigheden gegeven op de vragen: Hoe voorkom je dat kinderen uit kwetsbare gezinnen een ontwikkelingsachterstand krijgen? Hoe maak je contact met een gezin dat teleurgesteld is in de hele wereld? Hoe bereik je deze gezinnen überhaupt? Wat is je “basishouding”? Hoe werk je samen met andere professionals? Wat te doen met huiselijk geweld? En wat kun je als professional nu al anders doen in je dagelijkse werkpraktijk?

Het kind of de rekening

Filmmaker Jan Stap sloot af met het tonen van zijn documentaire Het kind of de rekening: goede hulp. Om erachter te komen wat een goede hulpverlener is spraken de makers van deze documentaire met veel hulpverleners en ervaringsdeskundige jongeren.

Presentaties

Hier kun je de presentaties die gegeven zijn raadplegen.

Vragen? Neem contact met ons op!

Boegbeeld leernetwerk Chris Kuiper

In gesprek met Chris Kuiper over zijn oratie “Zeno’s paradox: Luister als het stil blijft”

Chris Kuiper, boegbeeld van het Leernetwerk Kwetsbare Gezinnen bij SAMEN, houdt op 22 oktober zijn oratie “Zeno’s paradox: Luister als het stil blijft”. Een mooie aanleiding om nader met hem in gesprek te gaan over zijn ervaringen bij SAMEN, en wat hij daarvan meeneemt in zijn oratie als bijzonder hoogleraar Intergenerationele overdracht van risico- en beschermende factoren in de opvoeding van jeugdigen.

“Simpel”, zegt Chris, “de drie uitgangspunten in mijn oratie zijn ook de drie dingen die ik heb ingebracht of aangescherpt bij SAMEN.” Deze drie punten zijn:

  1. Evidence based practice
  2. Gezamenlijke geïnformeerde besluitvorming
  3. Veerkracht

Evidence based practice

Sinds eind jaren ’90 is Chris al bezig met evidence based practice waarbij het er bij hem om gaat dat er zowel zorgvuldig als expliciet gebruik wordt gemaakt van bewijsmateriaal in het handelen in de zorg met gezinnen. “Kennis is tijdelijk”, benadrukt Chris. Dit betekent dat het huidige beste bewijs morgen anders kan zijn. Vandaar dat je moet blijven zoeken naar het huidige beste bewijs .

Bewijsmateriaal is een samenstelling van wat er is bewezen; wat is professionele kennis, ervaringskennis, wetenschappelijke kennis. Deze ideeën van verschillende soorten kennis en de evidence based practice zijn ontstaan halverwege de jaren ’90. Dit kun je volgens Chris zien als een voorloper van het huidige ‘BOPOG’ (Beleid, Onderzoek, Praktijk, Onderwijs, Gezinnen) zoals die vertegenwoordigd zijn bij SAMEN.

Gezamenlijke geïnformeerde besluitvorming

“Ik ga ervanuit dat je als professional besluiten neemt met iemand en niet voor iemand”, zegt Chris over gezamenlijke geïnformeerde besluitvorming. En die besluiten worden genomen in een bepaalde context. Als voorbeeld noemt hij zijn eigen jeugd. Chris is opgegroeid in Twente en later in Groningen. Dat is een hele andere wereld dan Leiden. “Wat in de ene context passend is vanwege geldende normen en waarden, hoeft dat in een andere context niet te zijn.” Dit vormt de basis voor actieonderzoek.

Dus jongeren vragen ‘wat vind je ervan’ en daarin daadwerkelijk samen werken aan een betere zorg voor jeugd. Daarin zie je in de jaren dat de Werkplaats SAMEN bestaat een verschuiving. En dat zal Chris gebruiken in zijn onderzoek aan de universiteit: “Universiteiten gaan uit van afstand en ik van professionele nabijheid.”

Veerkracht

In het werken met kwetsbare gezinnen spelen de begrippen begrip veerkracht en intergenerationele overdracht een grote rol. Want waarom heeft de een daar last van en de ander niet? Of anders gesteld, waarom heeft het ene kind last en de ander baat bij dezelfde opvoeding? Chris gaat het daarbij niet om daar een verklaring voor te vinden maar om de drie (kennis-)bronnen te bevragen op hoe je de zorg daarop verschillend kun inrichten.

Ter illustratie noemt Chris het ziekenhuis waarbinnen het normaal is dat je als ouder mee komt. Ook wanneer het ernstig is, dan is er het Ronald McDonaldhuis. De jeugdzorg voorziet hier niet in.Daar worden ouders eerder als medeverantwoordelijken voor de situatie gezien. “We vinden het normaal dat ouders bij hun kind zijn op de Intensive Care en geven de ouders daarin ook aandacht. Maar wanneer een kind naar de afzonderingsruimte wordt gebracht, worden ouders daar soms pas de volgende dag van op de hoogte gebracht.”

Als ouders zelf mishandeld zijn tijdens hun jeugd, is de kans dat zij hun kinderen (gaan) mishandelen groter. Hier wordt niet (standaard) naar gevraagd. In het geval van genetisch overdraagbare ziekten wel. Chris ziet dat als een praktijk waar we in de zorg voor jeugd veel van kunnen leren. Bijvoorbeeld door kritisch de scheiding in financiering te benaderen. Je kunt in de jeugdwet niet ook de ouder behandelen, terwijl dat wel wenselijk kan zijn, bijvoorbeeld bij angsten. Die zijn niet erfelijk maar kunnen wel worden overgedragen in de opvoeding.

Ook veerkracht kun je in de opvoeding overdragen, net als dat niet alles maakbaar is en hoe je om kunt gaan met problemen. Of zoals René Gude, oud Denker des Vaderlands, het zei, het leven is toch een beetje een ‘gedoetje’. “Leer ook fatsoenlijk aan te modderen”, is wat Chris wilt zeggen. En leer je hulpbronnen om je heen en uit jezelf aan te boren. Dat allemaal vergroot je veerkracht omdat het je leert omgaan met andere kanten van het leven.

SAMEN

De wens van Chris voor SAMEN is dat het woord samen steeds meer geladen wordt. Dus dat door leergemeenschappen zoals deze, de participatie van ouders en jongeren groeit. Tegelijkertijd moeten we ons volgens Chris ook beseffen dat er dingen zijn die we alleen kunnen. Gezinnen worden niet gelukkig van alles samen doen, en dat geldt ook voor de Werkplaats SAMEN. Elkaars krachten weten benutten op de goede momenten.

Zeno’s paradox

Vaak zijn we te snel in het trekken van een conclusie of het geven van een reactie en luisteren we te weinig volgens Chris. “Veel dingen worden niet gezegd, door bestuurders, professionals, jongeren, ouders. Stilte is een enorme kracht.” Voor opvoeders is het waarschijnlijk heel herkenbaar, als het stil wordt moet je opletten, dan is er hoogstwaarschijnlijk wat aan de hand. “Als professional durven we dat niet. En ook een jongere durft dingen niet te vertellen uit angst voor de isoleer.” Dus: “Luister als het stil blijft”.

Chris begint zijn oratie met zijn derde voornaam: ‘Zeno’, afkomstig van zijn opa Seno. Zeno van Elea was een filosoof die leefde in de 5e eeuw voor Christus. Zeno presenteerde vier paradoxen, waaronder die van Achilles en de schildpad, waarbij Achilles de schildpad nooit vangt. Hoe dat zit, dat hoor je vrijdag 22 oktober tijdens de oratie van Chris.

Voor meer informatie: naar de website van de Universiteit van Amsterdam

Highlights Jaarconferentie SAMEN

Hoe kun je als professional je eigen ervaring met kindermishandeling inzetten in je werk? Hoe willen we als SAMEN het perspectief van vaders beter benutten in de hulpverlening? Hoe definiëren we het begrip kwetsbaar gezin? En waar staat ons Leernetwerk met een regionale visie op normaliseren? Wat helpt of belemmert integraal werken en wat zien de leden van SAMEN als oplossingen? Wat weten we over ketenbreed leren en implementeren van innovaties? En hoe betrekken we gezinnen structureel bij SAMEN?

Op de elfde editie van onze Jaarconferentie 16 september jl. stonden deze vragen centraal. Voor de highlights, raadpleeg onderstaande factsheet.

Voor de sessies, presentaties en getoonde filmpjes met de reflectie van ExpEx op het thema ‘beter begrijpen’ en het voorgedragen gedicht en Joep van Deudekom ga je naar de pagina van de Jaarconferentie.

14 oktober, Den Haag Draait Door: De doelgroep en studenten betrekken bij actiegericht onderzoek in de (preventieve) jeugdhulp.

Ook nieuwsgierig hoe je met kennisdeling en het betrekken van diverse partijen in de stad kan bijdragen aan maatschappelijke vraagstukken? Dat lukt onderzoekers, studenten en de stad steeds beter. Met Kennis Maken Den Haag.

Op 14 oktober a.s. vindt de 9e editie plaats van de online talkshow Den Haag Draait Door met interessante gastsprekers uit het onderwijs, onderzoekers, studenten en gemeente. Dit keer met het thema: de doelgroep en studenten betrekken bij actiegericht onderzoek in de (preventieve) jeugdhulp.  Best practices en de meerwaarde en randvoorwaarden voor  samenwerken met studenten en opdrachtgevers komen aan bod.

Den Haag Draait Door #9

  • De doelgroep en studenten betrekken bij actiegericht onderzoek in de (preventieve) jeugdhulp.
  • Donderdag 14 oktober, 13.00-14.30 in Teams.

Klik hier om je aan te melden

Meer over de bijeenkomst

Maatschappelijke vraagstukken aanpakken met diverse partijen in de stad is een hele kunst. Dat lukt onderzoekers, docenten, studenten en de stad steeds beter. Tijdens deze DHDD sessie delen docent-onderzoeker Judith van Vliet (Hogeschool Inholland) en onderzoekers Anne Steenbakkers en Cathelijne Mieloo (De Haagse Hogeschool) hun ervaringen. Een student en Strategisch Adviseur Jeugd Arie Opstelten (Gemeente Den Haag) delen hun perspectief. Best practices en de meerwaarde en randvoorwaarden voor samenwerken met studenten en opdrachtgevers komen aan bod. De sprekers gaan met het publiek in gesprek. In breakoutrooms is ruimte voor ontmoeting.

Sprekers

Vlnr: Judith van Vliet, Anne Steenbakkers, Cathelijne Mieloo, Arie Opstelten.

Een korte introductie:

  • In het project  Koplopers kregen ervaringsdeskundige jongeren de ruimte om zelf vorm te geven aan de activiteiten die zij ontwikkelden en uitvoerden. Met als doel: stigma’s wegnemen en de participatie van psychisch kwetsbare jongeren in onderwijs, welzijn en werk bevorderen. Docent-onderzoeker Judith van Vliet deed onderzoek naar de samenwerking binnen het project. Zij vertelt hoe je nou écht gelijkwaardig samenwerkt met de doelgroep. Het project Koplopers heeft vanwege deze samenwerking een  ZonMw- Parel ontvangen.
  • Cathelijne Mieloo is senior onderzoeker bij het lectoraat Jeugdhulp in Transformatie. Zij voert verschillende onderzoeken uit waarbij de ouders, jongeren en ook studenten betrokken worden, waaronder het kwalitatief cliëntenervaringsonderzoek. Het doel van het kwalitatieve CEO is om verdiepende informatie te verzamelen van ouders en jeugdigen als input voor verbetering van beleid of aanpak. In de uitvoering van dit onderzoek zijn studenten nauw betrokken, waarover de opdrachtgevers uit het kennisnetwerk Jeugd Haaglanden en de gemeente Leidschendam-Voorburg erg enthousiast zijn.
  • Anne Steenbakker is ook onderzoeker bij het lectoraat Jeugdhulp in Transformatie. Zij voert verschillende onderzoeken uit waarbij de doelgroep in de stad betrokken wordt, zoals de aanpak van huiselijk geweld in het Zorg- en Veiligheidshuis Haaglanden. Hierin is een aparte focusgroep opgezet voor ervaringsdeskundigen, die enthousiast en kritisch meedenken met de professionals. Daarnaast betrekt Anne in verschillende onderzoeken studenten, zoals bij de Haagse Kansrijke Start.
  • Strategisch adviseur Jeugd Arie Opstelten (Gemeente Den Haag) is betrokken bij samenwerkingen tussen onderwijs, wetenschap en de gemeente. Dit heeft o.a. geresulteerd in de nieuwe minor Zorgcoördinatie van De Haagse Hogeschool en regionale doorontwikkeling van het project Samen-Werken, Samen-Leren. Tevens geeft hij vorm aan de organisatie van gemeentelijke betrokkenheid bij de Regionale kenniswerkplaats SAMEN.

Den Haag Draait Door:

Den Haag Draait Door (DHDD) is een talkshow over leren in de stad, georganiseerd door de partners binnen de City Deal Kennismaken Den Haag (CDKM). Sinds 2019 werken De Haagse Hogeschool, Inholland, de Universiteit Leiden en de gemeente Den Haag in de CDKM aan het versterken van de connecties tussen hoger onderwijs en de stad. DHDD is een van de manieren waarop we ervaringen en lessen die geleerd worden op een gestructureerde manier met elkaar delen.